ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփը երկուշաբթի հայտարարել է, որ երկկողմ առևտրային հեռանկարների հարցում Եվրամիությունը շատ առումներով ավելի վատն է, քան՝ Չինաստանը։ «Նրանք զգալիորեն զիջում են։ Կտեսնեք։ Բոլոր հաղթաթղթերը մեր ձեռքում են»,- հավելել է նա։ ԱՄՆ ներմուծվող եվրոպական ապրանքների նկատմամբ Թրամփի սահմանած մաքսատուրքերը վերացնելու վերաբերյալ Վաշինգտոնի հետ մի քանի փուլով բանակցություններից անկախ՝ Եվրամիությունը դեռևս էական առաջընթացի չի հասել։               
 

«Անհնար է, հասկացի՛ր»

«Անհնար է, հասկացի՛ր»
19.04.2013 | 01:06

Նոր կառավարության ձևավորման փուլը, կադրային վերադասավորությունները ոմանց անգյուման թափառաշրջիկ, ցուպը ձեռը «անցվոր ախպեր» են դարձրել, ոմանց էլ ստիպել թարմացնել հին-մոռացված զրույցները. մի դեպքում ցանկալին իրական ներկայացնելու, երկրորդ դեպքում` «հարկավորին» բան հասկացնելու, երրորդ դեպքում` ամեն ինչ անելու- դրան հասնելու համար:

Վարչապետի նշանակմամբ այդ կարգի սցենարների մի մասը «ֆինի դը լա» եղան, ապացուցեցին, որ այդ ամենը ֆիկցիա էր, ուղեղային մորմոք:
«Մորմոքիչների» հաջորդ սիրած թեման էլ երկրորդ փուլի, կուլտուրական ասած` երկրորդ սերնդի կադրային սպասումներն են, որոնք «տեղի են ունենալու» կառավարությանը կից կառույցներում, ուժային, դատախազական ոլորտներում: Այդ թվում և շշուկները` Արթուր Բաղդասարյանը թողնելու է ԱԱԽ քարտուղարի պաշտոնը, այդ պաշտոնին նշանակվելու է… չասենք` ով կամ «ովքեր», Արթուր Բաղդասարյանն էլ «դառնալու» է գլխավոր դատախազ:
Չքննարկենք ԱԱԽ պաշտոնի «հմայքներն» ու կարևորությունը, որպես կառույց, մանավանդ որ ինքը` գլխավոր դատախազը, նույնիսկ ԱԱԾ պետը և մնացած բոլոր կարևոր պաշտոնյաներն ԱԱԽ անդամ են, որը ղեկավարում է ԱԱԽ քարտուղարը` ԱԱԽ նախագահից հետո:
Չքննարկենք նաև այն հարցը, թե որքան է ձեռնտու շրջանառվող զրույցն այն շրջանառողների համար` հազար ու մի պատճառով, այդ թվում` գլխավոր դատախազին և «այլոց» թշնամացնելու` լավ ալքիմիա ստանալու համար: Չքննարկենք խնդիրը, որ ԱԱԽ չի նշանակում միայն պաշտոն, ամբիցիա, բազմակողմանի բալանսավորված քաղաքական բանակցությունների և համագործակցության տիրույթ` բոլոր վեկտորալ ուղղություններով, ԵՄ, Ռուսաստան, Հյուսիս, Հարավ բազմակողմանիությամբ, ինչպես նաև գլոբալ քաղաքականության և գիտելիքների տիրապետում: Փորձենք հասկանալ. խոսակցությունները շրջանառության մեջ դնողներն արդյո՞ք ավելի «հետաքրքիր» թիրախավորումներ չունեն, քան վերոնշյալները, քան այդ պաշտոնում սեփական, պարապ մնացած կադրերի «նշանակումը»:
Զի գլխավոր դատախազը ապաքաղաքական պաշտոն է, գլխավոր դատախազը չի կարող քաղաքականությամբ զբաղվել, էլ ավելին` կուսակցություն ունենալ: Չմոռանանք, որ Աղվան Հովսեփյանը մի քանի անգամ փորձել է «մտնել» մեծ քաղաքականություն` այս կամ այն կերպ «բլոկ» է դրվել. վերջինս բավարարվել է «Ապարան» հայրենակցական միության պատվավոր նախագահությամբ:
Եթե Արթուր Բաղդասարյանը դառնա գլխավոր դատախազ, հարց է առաջանում. պետք է թողնի՞ ՕԵԿ կուսակցութունը: Կարծում ենք` ոչ: Եվ կամ հաստատ` ոչ: Դա կարող է լինել Գյուլնազ տատի հեքիաթների շարքից:
Ինչո՞ւ: Շատ պարզ: Ի դեպ, մենք չէ, ինքը` Արթուր Բաղդասարյանն է այդ մասին ասել` ինքը դեռ վաթսունութ տարեկան չէ:
Ասել է` դեռ պետք է զբաղվի քաղաքականությամբ:
Մեր կարճ խելքով` պտտվող «մորմոքն» էլ ալքիմիստ-մոդերատորների, «փարդի քամակում» խաղացողների իդեա-ֆիքսերի շարքում է:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2516

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ